Dnia 13 stycznia miał miejsce Junioracki Dzień Skupienia, który poprowadził dla nas ks. Andrzej Jasnos pod opieką s. Józefy – mistrzyni junioratu. Z powodu pandemii i panujących ograniczeń dzień skupienia miał bardziej charakter spotkania w przestrzeni internetowej. Siostry juniorystki, które posługują na ziemi lubelskiej przyjechały do Kazimierza, a siostry znad morza spotkały się w Gdańsku, aby stamtąd łączyć się z resztą wspólnoty.
Tego dnia towarzyszyło nam Słowo Boże Jr 18, 1 -6 : “Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: «Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa». Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole.Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, wyrabiał z niego inne naczynie, jak tylko podobało się garncarzowi. Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? – wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku.”
Wspólnie z ks. Andrzejem spędziłyśmy czas na adoracji Najświętszego Sakramentu, na sprawowanej przez kapłana Eucharystii oraz na konferencji i rekreacji. Ks. Andrzej tłumaczył nam co znaczy słuchać i usłyszeć drugiego człowieka, ale przede wszystkim też Boga. To w przestrzeni spotkania rodzą się przecież relacje. Duchowo towarzyszyła nam tego dnia Święta Rodzina z obrazu Gari Melchers.
Dzień wypełniała także radość i możliwość spotkania, ujrzenia siebie i zaspokojenia pewnej tęksnoty bycia razem. Niech Bóg będzie uwielbiony w naszych serach, niech kształtuje je jako Dobry Garncarz na wzór Swojego Boskiego Serca.
